ZMIANA czyli WYDAJE MI SIĘ

Nie chcesz zmiany. Nie możesz jej chcieć.
Twoje „chcenie” opiera się bowiem na podobnym mu „wydaje mi się”. Ono z kolei opiera się na powierzchownym oglądzie rzeczywistości. Na złudzeniach. Jest próbą dopasowania ciała do garnituru. „Jeśli but za mały obcinamy palce”.

Zmiana nie jest możliwa wtedy, kiedy wiesz czego nie chcesz. Możliwa staje się kiedy wiesz czego chcesz. A czy rzeczywiście wiesz?

Niby pragniesz zmiany i „poznania siebie”, ale kiedy zdasz sobie sprawę jak sabotujesz swoje życie uciekasz, unikasz wysiłku, odwlekasz, bo:

„To co jest” – symptom zastępczy daje ci satysfakcję zastępczą. Prowizorkę.
Dopiero brak satysfakcji zastępczej skłania cię do szukania pomocy. Do chęci zmiany.
Ale to tylko pozory. To tylko „chęć”. Chciałbyś tak naprawdę powrotu do „tego co było”.
Nie tędy droga.

Przyczynkiem do chęci zmiany jest cierpienie. Ale prawdziwe cierpienie dawno temu porzuciłeś. Pozostało

To ów symptom zastępczy. Owa prowizorka.
Rajcuje cię przecież narzekanie, niemoc, głupota innych, kurewski świat, szef, politycy, inni kierowcy… Tyle wysiłku kosztowało cię sabotowanie życia. Zrób zatem pierwszy krok i zapytaj: dlaczego? Zamień wykrzyknik w swojej głowie na znak zapytania.

Zanim odpowiesz, zanim poznasz co prowadzi cię przez życie jak ślepca, skąd długi, chore relacje, odrzucenie, porzucenie, bezradność, depresja czy szaleństwo… Zanim odpowiesz dlaczego, staniesz przede mną nagi, nie przyodziany w ego, w owe „wydaje mi się”. Zdejmiesz z siebie dumę. Zrozumiesz post-prawdę w jakiej się poruszasz.

Nie uznaję mowy-trawy, dyrdymałów na temat życia, pitolenia, bajeczek.
Zmiana wymaga odwagi. Odwagi słowa i jego interpretacji.
Tym zajmuje się

Koło „niby zmiany” można powtarzać do śmierci czerpiąc z satysfakcji zastępczych. Realna zmiana następuje kiedy odkrywamy PRAGNIENIE. Nie jest to zmiana na lepsze lub gorsze.
Lepsze lub gorsze związane jest bowiem z owym „wydaje mi się”, a to jak już wiesz jest złudzeniem.

Zmiana prawdziwa to nowa perspektywa. Nowy horyzont. Nowe spojrzenie.
Dopiero wtedy zadecydujesz, co jest ci właściwe, co jest dla ciebie dobre. Co chcesz zmienić.
Pragnienie jest funkcją nieświadomego, które czyta HERMENEUTYKA. Dotyczy woli i wyobrażenia. Nie dotyczy myślenia, chyba że jest ono żywe.
Teraz?